Het opruimalfabet: de F van Foert
‘Mama, je bent een gestoorde moeder!’
Dat zei onze 9-jarige dochter deze week toen ik haar dansje nadeed op de hiphopmuziek van onze 15-jarige zoon.
De dochter bleef bijna in haar lachbui toen ze me bezig zag...
Want liever gestoord dan saai toch?
Ik geef grif toe, ik zou het vroeger een belediging gevonden hebben.
Ik was toen ook erg bezig met wat de ander van mij dacht!
Ik heb haar ook de raad gegeven om, please, altijd zichzelf te blijven, voor niets of niemand te veranderen en vooral haar goesting te doen net als haar gestoorde moeder.
Want weet je, er zal altijd wel iemand zijn die een oordeel heeft, een mening over hoe iets wel of niet moet. Daar ben je nooit mee klaar.
En sinds ik me niets (of toch bitter weinig) meer aantrek van wat een ander denkt voel ik me veel vrijer!
Dus.. ik zeg foert!
You sparkle the most,
when you say 'foert'
Een beetje meer foert zeggen tegen zaken die o zo belangrijk lijken en dat eigenlijk niet zijn, zal je zoveel meer positiviteit, spontaniteit, vrijheid,... geven.
En zo is dat ook met al jouw overbodige spullen!
Die spullen staan in de weg, hangen aan jou, vragen energie, ...
Maar wat zal een ander denken als ik een opruimcoach in huis haal om mijn boel hier op orde te zetten? Ik moet dat toch zelf kunnen!
Aja? En wie zegt dat jij dat zelf moet kunnen?
Efkes serieus! Hoe ver heeft het jou al gebracht dat zelf doen?
En beginnen je tenen nu te krullen? Das goed! Dan heb ik hoogstwaarschijnlijk een gevoelige snaar geraakt en dat wil iets zeggen!
Dan kan je 2 dingen doen, of je zegt foert en je klikt weg. Fine by me.
Of je zegt foert en je meldt je aan voor een gratis kennismakingsgesprek!