Het opruimalfabet: de G van Geluk

Je hoorde het waarschijnlijk ook onlangs, het nieuws over de verpleegkundigen op intensieve zorgen. Ik schrok wel even dat bijna de helft van de verpleegkundigen het schip wil verlaten.

De helft!!! En dat  20% afstevent op een burn-out!

Oke, ik snap het!

Ik stond daar ook ooit! Op dat randje.

Ik werkte zelf 17 jaar vol passie en overgave als verpleegkundige.

Nu, het punt dat ik wil maken, en dat geldt niet enkel voor de mensen van de zorg, is:

Wacht niet op veranderingen van bovenaf. En daarmee bedoel ik niet de lieve Heer (Ik ben trouwens niet gelovig)

Maar ik bedoel, het management, het beleid,… Het begint allemaal bij jezelf!!! En dat was misschien niet wat je wou horen.

Aan jezelf werken dat is topsport
Dat is werken. Met vallen en opstaan!

Dat is snot, kwijl, tranen met tuiten!!

MAAR!!! Dat is ook je leven in handen nemen en niet meer geleefd worden. Dat is je vrij voelen, dat is die zware rugzak niet overal mee naartoe sleuren.

Dat is grenzen stellen en keuzes maken in je leven en een betere versie van jezelf worden!!
En als ik dat kan dan kan jij dat verd*mme ook!!

Jij hebt de keuze!! ALTIJD!!

Of je blijft wachten op een ander of je schiet uit die sloffen van je. Pak desnoods een coach onder de arm. Je hoeft dit niet alleen te doen! Ik pakte er zelfs 3 en ben zo trots op waar ik nu sta!

En ja jij kunt dat ook!

Wat wordt het??