Het opruimalfabet: de H van Herinneringen
15 jaar geleden kochten Wim en ik een huis. Zo'n huis met wat werk aan, veel werk zo bleek want na 15 jaar zijn we nog steeds bezig met verbouwen. Mijn 15 jaar jongere broertje, toen 10, zei het met de gevleugelde woorden: 'Amai wat een krot'!
De waarheid komt uit een kindermond zeker? 
Het krot dat zagen we niet, wel de vele ruimtes. Kelder, 2 verdiepingen inclusief zolder!
En dat had ons moeder gezien! Want niet lang na de verhuis kwam ze fier lik ne gieter (ik zou ook kunnen zeggen pauw, maar je moet weten dat ons moeder echt iets heeft met gieterkes) met wel 6 pamperdozen vol herinneringen met bakken stof.
Je weet wel, zo van die kartonnen pamperdozen, in paars of groen met een schattig peutertje op.
Die dozen zaten vol met knutselwerkjes van toen ik in de kleuterklas zat. Nieuwjaarsbrieven ook en van die pastahalskettingen.
Ik heb er eens in en aan gesnuffeld. En vooral veel moeten niezen want ik ben allergisch een huisstofmijt..
De dozen die heb ik gedoneerd aan het recyclagepark. Always be in my heart! Rest in peace!
Echte herinneringen
bewaar je in je hart!
Ik krijg het niet over mijn hart...
Dat was wat een mama met 4 kids me vertelde toen we het hadden over het opruimen van tekeningen, schattige knip- en plakwerkjes, geschilderde keien, versierde Corn Flakes dozen, papieren bloemen, verkleurd van de zon inclusief stofnet.
En dat moet ook hetgene geweest zijn waarom ons moeder die knutselwerkjes al die jaren zorgvuldig bewaarde. Op zolder. En ze ook 3 keer mee verhuisde.
Het vraagt wat doorzettingsvermogen, om al die dozen mee te sleuren. We zijn trouwens met 3. Begin maar eens te tellen.
Nog los van het letterlijke gewicht, maar stel je eens voor hoe zwaar zo'n doos emotioneel weegt als mama?
Maar... wat kan jij wel doen met al die schattige oetsje poetie cutie werkjes?
1. Maak foto's van de werkjes. En doe er iets mee want tussen die 5000 andere foto's op je smartphone gaan ze ook verloren. Bijna het einde van het schooljaar dus het moment om een fotoboekje te maken en te bewaren in de herinneringsbox. Meer info over de herinneringsbox? Klik hier.
2. Voorzie een plekje in huis waar de werkjes komen. Ik noem het de expositieruimte. Is het plekje vol en er komt een nieuw werkje bij, dan gaat er ééntje weg. Zo gaat dat ook in echte kunsthallen.
3. Kies samen met je kind welke werkjes er weg mogen en doe het niet stiekem. I know, het is verleidelijk. Je wil drama vermijden. Maar leer ook aan hen dat je niet alles kan bewaren. Jong geleerd... ge weet wel hé.
4. Ga je bij iemand op bezoek? Geef een tekening of knutselwerkje cadeau.
Weet je niet goed waar beginnen? Dan kan ik je hierbij zeker ondersteunen!